بررسی شیائومی می نوت 10 (CC9 Pro)

گلکسی اس ۲۰ اولترا با دوربین ۱۰۸ مگاپیکسلی و توانایی بزرگنمایی فوق‌العاده‌اش، در کانون توجهات قرار دارد؛ اما احتمالا می‌دانید که می نوت ۱۰ نخستین گوشی هوشمندی بود که حسگر غول‌پیکر سامسونگ را به دنیای موبایل معرفی کرد. میان‌رده‌ی دوربین‌محور شیائومی در کنار دوربین ۱۰۸ مگاپیکسلی، قابلیت بزرگنمایی اپتیکال تا سقف ۳٫۷ برابر و ثبت عکس‌های ماکرو را نیز در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

ویژگی‌های کلیدی می نوت ۱۰ تنها به دوربین توانمندش خلاصه نمی‌شود، بدنه‌ی خوش‌ساخت و شیشه‌ای، نمایشگر AMOLED خمیده و سازگار با استاندارد HDR10، پردازنده‌ی اسنپدراگون 730G و باتری غول‌آسای ۵۲۶۰ میلی‌آمپرساعتی از دیگر ویژگی‌های می نوت ۱۰ به‌شمار می‌آید. می نوت ۱۰ در بازارهای جهانی در دو مدل عادی و پرو به‌فروش می‌رسد که تفاوت آن‌ها در حافظه و رم بیشتر (۸ | ۲۵۶ در برابر ۶ | ۱۲۸ گیگابایت) و لنز ۸تکه‌ی دوربین اصلی در مدل پرو بازمی‌گردد.

می نوت ۱۰ در بازار چین با نام CC9 Pro به‌فروش می‌رسد و تفاوت‌های اندکی با نسخه‌ی بین‌المللی‌اش دارد که شامل حافظه‌ی سریع‌ترِ UFS 2.1 و رم ۶ یا ۸ گیگابایتی می‌شود. مدل ۲۵۶ گیگابایتی این گوشی از لنز ۸تکه و مدل‌های دیگر از لنز ۶تکه بهره می‌برد. در هر صورت زومیت برای بررسی نسخه‌ی چینی و ۶ | ۱۲۸ گیگابایتی این گوشی را در اختیار دارد؛ اما در ادامه برای راحتی شما کاربران عزیز، از آن با نام می نوت ۱۰ یاد خواهد کرد؛ بنابراین با بررسی می نوت ۱۰ همراه زومیت باشید.

طراحی

فریم فلزی، بدنه‌ی شیشه‌ای و انحناهای فراوان؛ از چند سال گذشته تقریبا تمام گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار را می‌توان با این واژه‌ها توصیف کرد، اما امروزه به‌لطف شرکت‌هایی نظیر شیائومی، محصولات میان‌رده و اقتصادی نیز کمابیش در قالب چنین توصیفی می‌گنجند. اگر از مجموعه‌ی دوربین پنج‌گانه و برآمدگی نسبتا زیاد آن گذر کنیم، ساختار کلی می نوت ۱۰ (CC9 Pro)، میان‌رده‌ی خوش‌ساخت و دوربین‌محور شیائومی در نگاه نخست کاربر را به‌ یاد پرچم‌داران سامسونگ و هواوی می‌اندازد؛ خمیدگی بدنه، لبه‌های مسطح، نمایشگر خمیده و ساختار متقارن از دلایل القای چنین حسی هستند.

مجموعه‌ی دوربین پنج‌گانه‌ی می نوت ۱۰ بیش از هر المان دیگری در نمای پشتی خودنمایی می‌کند؛ مجموعه‌ای که با چینشی عمودی در گوشه‌ی سمت چپ تا میانه‌های دستگاه پیشروی کرده است. از بین ماژول‌های دوربین، سه ماژول ۵ مگاپیکسلی تله‌فوتو، ۱۲ مگاپیکسلی پرتره و ماژول ۱۰۸ مگاپیکسلی واید داخل برآمدگی نسبتا قطوری قرار دارند؛ درحالی‌که دو ماژول ۲۰ مگاپیکسلی اولتراواید و ۲ مگاپیکسلی ماکرو جدا از ماژول‌های دیگر هستند. مانند اغلب محصولات دوربین‌‌محور، استفاده از می نوت ۱۰ روی سطوح صاف نظیر میزکار، امری چالش‌برانگیز به‌حساب می‌آید، از طرف دیگر شاید تماس مداوم انگشت اشاره با ماژول‌های پایینی دوربین، برای برخی از کاربران (به‌ویژه افراد چپ‌دست) آزاردهنده باشد.

گوریلا گلس ۵ به‌کاررفته در بدنه‌ی می نوت ۱۰ در هر ۴ لبه، انحنا دارد؛ اما شدت انحنا در لبه‌ی چپ و راست بیشتر است تا بدین‌ترتیب در ترکیب با خمیدگی لبه‌های کناری نمایشگر ساختار متقارنی را ایجاد کند و از همه‌مهم‌تر، گوشی به‌خوبی در دست جای گیرد. شیائومی می نوت ۱۰ را در رنگ‌های سبز، سفید و مشکی به‌فروش می‌رساند؛ البته مدل مشکی بیشتر به خاکستری می‌گراید و به‌دلیل پوشش براقش به‌سادگی لک یا آثار انگشت را به خود می‌گیرد.

نمایشگر ۶٫۴۷ اینچی می نوت ۱۰ نزدیک به ۸۸ درصد از نمای مقابل دستگاه را در اختیار دارد؛ دستیابی به چنین نسبتی به‌مدد استفاده از راهکار بریدگی قطره‌ای برای جا‌دادن دوربین سلفی و پنلی با لبه‌های خمیده میسر شده است. انحنای کناره‌های نمایشگر به القای حس غوطه‌وری در تصویر کمک بسیاری می‌کند؛ اما بهای آن، تداخل گاه‎گدار در عملکرد لمسی براثر برخورد کف دست با خمیدگی نمایشگر خواهد بود.

وزن زیاد یکی از ضعف‌های می نوت ۱۰ به‌شمار می‌آید؛ میان‌رده‌ی ۶٫۴۷ اینچی شیائومی با وزن ۲۰۸ گرمی‌اش در دسته‌ی محصولات سنگین قرار می‎گیرد و از همین رو در استفاده‌های طولانی، مچ دست را خسته می‌کند. توجه داشته باشید که گلکسی اس ۲۰ پلاس با وجود بهره‌گیری از نمایشگر ۶٫۷ اینچی، تنها ۱۸۶ گرم وزن دارد. 

حسگر اثر انگشت می نوت 10 نه در پنل پشتی یا لبه‌ی فریم، بلکه در زیرِ یک‌سوم‌ پایینی نمایشگر قرار دارد. حین فعال‌سازی این حسگر نوری، شیائومی از کاربر می‌خواهد تا از محافظ استفاده نکند یا در صورت لزوم، نمونه‌‌ای تأیید‌شده را برگزیند. ثبت اثر انگشت در ابتدا چند ثانیه به‌طول می‌انجامد؛ اما در ادامه عملکرد آن در اغلب مواقع به کسری از زمان نیاز دارد، البته براساس بررسی‌های زومیت، خیس‌بودن دست یا نمایشگر به مختل‌شدن کارکرد حسگر منجر می‌شود.

اگر رنگ مات فریم می نوت ۱۰ را کنار بگذاریم، شکل کلی آن شباهت بسیار زیادی به فریم هواوی P30 Pro دارد؛ لبه‌های بالا و پایین، درست‌مانند پرچم‌دار پیشین هواوی، مسطح هستند و براثر پیشروی پنل‌های خمیده‌ی پشتی و جلویی از دو طرف، فریم دستگاه در لبه‌های کناری باریک‌تر از دو لبه‌ی دیگر است. می نوت ۱۰ جزو معدود محصولات شیائومی به‌حساب می‌آید که فاصله‌ی میان فریم و پوشش شیشه‌ای نمایشگر را نواری پلاستیکی نمی‌پوشاند و همین موضوع جذابیت میان‌رده‌ی خوش‌ساخت شرکت چینی را دوچندان می‌سازد.

کلیدهای پاور و کنترل صدا کلیک‌پذیری و بازخورد بسیار لذت‌بخشی دارند و دسترسی به آن‌ها در لبه‌ی سمت راست دستگاه چندان چالش‌برانگیز نیست. درگاه سیم‌کارت می نوت ۱۰ به‌طرز عجیبی در پایین‌ترین قسمت از لبه‌ی سمت راست قرار دارد؛ درحالی‌که سمت چپ گوشی هیچ کلید یا درگاهی را میزبانی نمی‌کند. جک دوست‌داشتنی هدفون، پورت USB 2.0 Type-C به‌همراه دریچه‌ی اسپیکر و میکروفون روی لبه‌ی پایین قرار گرفته‌اند و در نهایت ماژول اینفرا‌رد درکنار روزنه‌ی میکروفون در لبه‌ی بالایی دیده می‌شوند. برای تقویت سیگنال‌های دریافتی و ارسالی، ۴ نوار آنتن به‌رنگ مشکی (در مدل خاکستری می‌نوت ۱۰) روی لبه‌های فریم کار گذاشته‌اند.

نمایشگر و اسپیکر

شیائومی استفاده از نمایشگر اولد را به موقع شروع کرد و امروز شاهد آن هستیم که همین نمایشگرها یکی از دلایل مقبولیت محصولات این شرکت شده است. اعضای خانواده‌ی می نوت ۱۰ همگی به نمایشگر ۶.۴۷ اینچی AMOLED با رزولوشن ۲۳۴۰ در ۱۰۸۰ پیکسل مجهز شده است؛ تراکم ۳۹۸ پیکسل در هر اینچ نمره‌ی قبولی را از نظر ارائه‌ی تصاویر شارپ می‌گیرد.

دو طرف این نمایشگر انحنادار طراحی شده است و بریدگی قطره‌ای در بالای آن به چشم می‌خورد؛ همانند دیگر محصولات شیائومی نسبت تصویر ۱۹.۵ به ۹ برای نمایشگر در نظر گرفته شده است. پنل استفاده شده از فضای رنگی DCI-P3 که با توجه به بررسی‌های ما هر دو حالت Auto و Saturated بر مبنای همین فضا کالیبره شده‌اند. همچنین اگر از علاقه‌مندان تماشای ویدئو در گوشی‌ باشید قطعا پشتیبانی از HDR 10 خبر خوشحال‌کننده‌ای خواهد بود.

می نوت ۱۰ در آزمایش‌های روشنایی با ثبت ۵۶۶ نیت (نیمه‌ی پایینی نمایشگر) در حالت تنظیم دستی و ۸۰۷ نیت برای حالت خودکار عملکرد بسیار خوبی از خود نشان داد؛ در فضای باز مشکلی از بابت خوانایی نمایشگر نخواهید داشت و زاویه‌ی دید نیز به لطف روشنایی مناسب و استفاده از پنل اولد مناسب است. روشنایی حداکثر دستی و خودکار اندازه‌گیری شده شاید کمی از Mi 9T و نسخه پرو آن کمتر باشد اما در عمل کاملا از این نظر قابل رقابت هستند.

روشنایی در مناطق مختلف نمایشگر تفاوت فاحشی با یکدیگر ندارند که یک نکته‌ی مثبت به شمار می‌رود. می نوت ۱۰ در آزمایش‌های روشنایی حداقل عدد ۲.۷ نیت را ثبت کرد؛ ما در زومیت روشنایی حداقل زیر ۳ را مناسب و زیر ۱.۵ را بسیار عالی می‌دانیم.

نمایشگر همیشه روشن (Always On Display)، امکان پنهان کردن بریدگی نمایشگر، قابلیت دارک مود، رنگ در تنظیمات نمایشگر به چشم می‌خورد. در تنظیمات رنگ در مجموع سه حالت زیر به چشم می‌خورد:

• Auto: حالت پیش‌فرض با پوشش ۹۸.۸ درصدی DCI P3 و خطای نمایش رنگ (dE) نسبتا مناسب ۳.۵
• Saturated: پوشش ۹۹.۶ درصدی DCI P3 با خطای نمایش رنگ ۴.۵
• Standard: مبتنی بر فضای رنگی sRGB و دقیق‌ترین حالت با خطای نمایش رنگ میانگین بسیار مناسب ۱.۲

رنگ سفید همانند بسیاری از نمایشگرهای اولد دیگر در حالت پیش‌فرض به آبی گرایش دارد؛ خوشبختانه در حالت Auto امکان گرم‌تر کردن رنگ در تنظیمات قرار داده شده است. در مجموع می‌توان Mi Note 10 را یکی از بهترین‌ها در بخش نمایش‌رنگ‌ها و دقت در بین رقبای هم‌قیمت دانست.

می نوت ۱۰ برای تولید صدا به اسپیکر تک‌کاناله‌ای اتکا دارد که در زمینه‌ی بلندی و شفافیت صدا، تا حدودی رضایتمان را جلب می‌کند؛ اما فراتر نمی‌رود. میان‌رده‌ی شیائومی در کمال تعجب از جک ۳٫۵ میلی‌متری هدفون نیز بهره می‌برد که از آن می‌توان برای اتصال هدفون شخصی‌ بهره‌مند شد.

دوربین

مهندسان شیائومی ترکیب منحصربه‌فردی را برای دوربین پشتی می نوت ۱۰ برگزیده‌اند؛ دوربین واید ۱۰۸ مگاپیکسلی، دوربین ۲۰ مگاپیکسلی اولتراواید، دوربین دو مگاپیکسلی ماکرو به‌همراه دو دوربین تله‌فوتو با وضوح ۱۲ و ۸ مگاپیکسلی که به‌ترتیب بزرگنمایی اپتیکال ۲ و ۳٫۷ برابری را به‌ارمغان می‌آورند؛ هرچند که در مورد دوربین تله‌فوتوی دوم، تمرکز شرکت سازنده بیش از هرچیز به بزرگنمایی هیبریدی ۵ برابری معطوف است. توجه داشته باشید که تنها تفاوت دوربین پشتی می نوت ۱۰ با می ۱۰ پرو، به فقدان ماژول ماکرو در پرچم‌دار جدید شیائومی بازمی‌گردد.

می نوت ۱۰ نخستین گوشی هوشمند دنیا با حسگر ۱۰۸ مگاپیکسلی سامسونگ به‌شمار می‌آید؛ حسگر غول‌پیکر 1/1.33 اینچی که به‌همراه لنز ۷ تکه‌ی f/1.7 با لرزش‌گیر اپتیکال نقش دوربین اصلی را در میان‌رده‌ی توانمند شیائومی برعهده دارد. این ماژول به‌لحاظ ابعاد و اندازه‌ی پیکسل‌ها تفاوتی با نمونه‌ی به‌کاررفته در گلکسی اس ۲۰ اولترا ندارد دارد، اما فیلتر رنگی آن به‌‌‌جای تجمیع ۹ در یک پیکسل‌ها و تولید عکس‌های ۱۲ مگاپیکسلی، مبتنی‌بر فناوری Quad Bayer است و با تجمیع داده‌های حاصل از هر ۴ پیکسل ۰٫۸ میکرومتری مجاور، به‌صورت پیش‌فرض عکس‌هایی با وضوح ۲۷ مگاپیکسل تولید می‌کند. 

فوکوس خودکار دوربین اصلی به‌کمک فناوری تشخیص فاز و فوکوس لیزری صورت می‌گیرد؛ با این حال، یکی از ضعف‌های اصلی دوربین می نوت ۱۰ را می‌توان عملکرد ناپایدار و بسیار کند آن در فوکوس دانست که گاهی کاربر را به تغییر زاویه‌ی دوربین یا فوکوس دوباره و چدباره ناگزیر می‌کند. ابعاد غول‌پیکر دوربین اصلی به ایجاد بوکه‌ی طبیعی در عکاسی از فاصله‌ی نزدیک منجر می‌شود. یکی دیگر از تبعات استفاده از چنین حسگری، وسعت اندک ناحیه‌ی فوکوس دوربین است. 

دوربین اولتراواید به یکی از بایدها در دنیای گوشی‌های هوشمند بدل شده است و می نوت ۱۰ نیز از آن بی‌بهره نیست. حسگر ۲۰ مگاپیکسلی با پیکسل‌های کوچک ۱٫۰ میکرومتری به‌همراه لنز f/2.2 با زاویه‌ی دید ۱۱۷ درجه‌ای، نقش دوربین اولتراواید می نوت ۱۰ را برعهده دارند. برخلاف اغلب محصولات موجود در بازار، دوربین اولتراواید می نوت ۱۰ از قابلیت فوکوس خودکار نیز بهره می‌برد؛ بنابراین از آن برای ثبت عکس‌های ماکرو نیز استفاده کرد؛ هرچند که مهندسان شیائومی دوربین ۲ مگاپیکسلی مجزایی را برای چنین عکس‌هایی تدارک دیده‌اند

براساس اعلام شیائومی، با انتخاب حالت Macro، عکس‌ها با دوربین ۲ مگاپیکسلی و ویدئوها با دوربین اولتراواید ثبت می‌شوند. دوربین ۲ مگاپیکسلی از فاصله‌ی ۲ تا ۱۰ سانتی‌متری با سوژه امکان فوکوس را فراهم می‌سازد؛ اما برای عکاسی از سوژه‌ در فاصله‌ی کمتر از ۲ سانتی‌متر از هر دو دوربین یادشده کمک می‌گیرد.

براساس تجربه‌ی نگارنده، به‌واسطه‌ی ابعاد کوچک‌ (1/5.0 اینچ) و فقدان لرزش‌گیر اپتیکال در دوربین ماکرو، عکاسی با این دوربین به‌ویژه در محیط‌هایی با شرایط نوری ضعیف، بسیار چالش‌برانگیز است؛ از سوی دیگر دوربین اولتراواید می نوت ۱۰ تحت شرایط نوری ایده‌آل، عکس‌هایی روشن با جزئیات بیشتر می‌گیرد.

دوربین تله‌فوتوی ۱۲ مگاپیکسلی می نوت ۱۰ از حسگری با ابعاد 1/2.55 اینچ، پیکسل‌های ۱٫۴ میکرومتری به‌همراه فوکوس خودکار تشخیص فاز Dual Pixel و لنزی با دیافراگم f/2.0 و فاصله‌ی کانونی معادل ۵۰ میلی‌متری بهره می‌گیرد و بزرگنمایی ۲ برابری را نسبت به دوربین اصلی به‌ارمغان می‌آورد؛ اما در آن خبری از لرزش‌گیر اپتیکال نیست، بنابراین مایه‌ی تعجب نیست که می نوت ۱۰ در محیط‌های تاریک برای انجام بزرگ‌نمایی آن را با دوربین اصلی جایگزین کند.

شیائومی در مورد دوربین تله‌فوتوی دیگر می نوت ۱۰ اطلاعات گمراه‌کننده‌ای را در وب‌سایت خود ارائه می‌دهد؛ چینی‌ها این دوربین را ۵ مگاپیکسلی معرفی می‌کنند، در‌حالی‌که وضوح عکس‌های آن ۸ مگاپیکسل است! در حقیقت دوربین تله‌فوتوی دوم از حسگر ۸ مگاپیکسلی با بزرگنمایی اپتیکال ۳٫۷ برابری بهره می‌برد. دوربین برای بزرگنمایی هیبریدی ۵ برابری، کراپی ۵ مگاپیکسلی از تصویر ابتدایی ۸ مگاپیکسلی شکل می‌دهد؛ سپس طی رفتاری عجیب و نه‌چندان منطقی، تصویر را به وضوح ۸ مگاپیکسل آپ‌اسکیل می‌کند. دوربین تله‌فوتوی دوم می نوت ۱۰ لرزش‌گیر اپتیکال نیز در بطن خود دارد و درست‌مانند دوربین اصلی برای فوکوس خودکار از فناوری تشخیص فاز کمک می‌گیرد.

رابط کاربری دوربین میانبری را برای تغییر میدان دید بین حالت‌های پیش‌فرض ماکرو، اولتراواید ۰.۶ برابری، واید یک برابری، تله‌فوتو ۲ برابری و تله‌فوتو ۵ برابری را در اختیار کاربر می‌گذارد. فرم کلی رابط کاربری تفاوتی با گوشی‌های دیگر شیائومی ندارد. با سوایپ روی قسمت حالت‌ها می‌توان بین مواردی شامل فیلم‌برداری اسلوموشن، ویدئوی کوتاه، فیلم‌برداری، عکاسی خودکار، عکاسی با وضوح ۱۰۸ مگاپیکسل، پرتره، حالت Night، میموجی، پانوراما و عکاسی حرفه‌ای جابه‌جا شد؛‌ در‌حالی‌که لبه‌ی بالایی رابط کاربری کلیدهای مربوط به فلش، HDR، عکس‌های متحرک، فیلترها و منوی همبرگری شامل سایر تنظیمات را دربردارد. حالت عکاسی حرفه‌ای می نوت ۱۰ امکان تغییر پارامترهای تراز سفیدی، فوکوس، سرعت شاتر و کنترل ISO را در اختیار می‌گذارد. در این حالت می‌توان به هر ۵ دوربین گوشی نیز دسترسی داشت.

گالری عکس‌های می نوت ۱۰ در طول روز

گالری عکس‌های می نوت ۱۰ در طول شب

کارایی و عملکرد

توان پردازشی می نوت ۱۰ را پردازنده‌ی اسنپدراگون 730G تأمین می‌کند، این پردازنده‌ در حقیقت نسخه‌ای بهبودیافته از اسنپدراگون ۷۳۰ به‌شمار می‌آید و ۱۵ درصد توان پردازش گرافیکی بهتری نسبت به برادر خود ارائه می‌دهد. اسنپدراگون 730G با فرایند تولید ۸ نانومتری LPP‌ سامسونگ ساخته می‌شود؛ بنابراین احتمالا در زمینه‌ی مصرف انرژی نیز عملکرد بهینه‌ای دارد. اسنپدراگون ۷۳۰ و اسنپدراگون ۷۳۰جی را می‌توان رقیبی برای کرین ۸۱۰ دانست که در میان‌رده‌های سطح‌بالای هواوی و آنر به‌کار می‌رود.

۲ هسته‌ی قدرتمند Kryo 470 Gold مبتنی بر جدیدترین هسته‌های پردازشی پرچم‌دار آرم موسوم به Cortex-A76 با فرکانس کاری ۲.۲ گیگاهرتزی در کنار ۶ هسته‌ی‌کم‌مصرف Kryo 470 Silver‌ مبتنی بر هسته‌های Cortex-A55 با فرکانس ۱.۸ گیگاهرتزی، پردازنده‌ی مرکزی اسنپدراگون ۷۳۰جی را شکل می‌دهند و ماژول آدرنو ۶۱۸ نقش واحد پردازش گرافیکی آن را برعهده دارد. در نهایت مودم اسنپدراگون X15 برقراری اتصال LTE را تضمین می‌کند. به‌لطف موتور هوش مصنوعی چندهسته‌ای و نسل چهارمی Qualcomm، اسنپدراگون ۷۳۰ در زمینه‌ی پردازش‌های هوش مصنوعی دو برابر بهتر عمل خواهد کرد.

 در شرایطی که می نوت ۱۰ تنها در یک نسخه با رم ۶ از نوع LPDDR4X و حافظه‌ی ذخیره‌سازی ۱۲۸ گیگابایتی UFS 2.0، بدون پشتیبانی از کارت حافظه در بازارهای جهانی به‌فروش می‌رسد، CC9 Pro، نسخه‌ی چینی این گوشی (دستگاه مورد بررسی ما)، در سه مدل ۱۲۸ | ۶، ۱۲۸ | ۸ و ۲۵۶ | ۸ گیگابایتی با حافظه‌های سریع‌ترِ UFS 2.1 در اختیار کاربران قرار می‌گیرد. در هر صورت میان‌رده‌ی شیائومی چه از حیث چندوظیفگی چه میزان حافظه‌ی در دسترس، برای عموم کاربران مشکل‌ساز نخواهد بود

جمع‌بندی

می نوت ۱۰ تقریبا تمام معیارهای ما برای گوشی میان‌رده‌ی ایده‌آل نمره‌ی عالی می‌گیرد و در باقی آن‌ها رضایتمان را جلب می‌کند. دوربین پنج‌گانه‌‌‌ی می نوت ۱۰ در نوع خود منحصربه‌فرد است و در شرایط نوری ایده‌آل، عموما با هر پنج ماژولش عکس‌های چشم‌نوازی می‌گیرد، کیفیت ساخت و طراحی زیبای دستگاه با خمیدگی‌های متقارن و دقت مهندسی فراوان، می نوت ۱۰ را در ردیف محصولات پرچم‌دار قرار می‌دهد، نمایشگر AMOLED می نوت ۱۰ رنگ‌هایی دقیق و تصویری روشن را به‌نمایش می‌گذارد و باتری غول‌آسای آن نزدیک به دو روز شارژدهی را در کاربری‌های روزمره نوید می‌دهد. از سوی دیگر پردازنده‌ی اسنپدراگون 730G اگرچه دیگر بهترین ماژول میان‌رده‌ی کوالکام نیست، کماکان در اغلب مواقع عملکرد کم‌نقصی دارد